Θα κάνουμε κάτι που αποφεύγουμε να κάνουμε στις δημοσιεύσεις αυτού του ιστολογίου και θα μιλήσουμε σε πρώτο πρόσωπο. Διαβάζοντας τη συνέντευξη απογοητευτήκαμε γιατί "ειπώθηκαν" αυτά τα λόγια όχι από μία απλή συνάδελφο, αλλά από την πρόεδρο της ΕΕΒΕΠ! Αλίμονό μας εάν κάποιος συνάδελφος και δη η πρόεδρος της ένωσης έχει τέτοιες απόψεις και τις εκφράζει δημόσια. Αυτή η συνέντευξη προκάλεσε την οργή αρκετών συναδέλφων και όχι άδικα. Κάποιοι σχολίασαν, όπως και η ίδια, ότι στη συνέντευξη άλλα ειπώθηκαν και ότι ο δημοσιογράφος τα παρουσίασε όπως αυτός ήθελε. Να επισημάνουμε το εξής, η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στις 21 Νοεμβρίου, την επομένη υπήρξε το πρώτο σχόλιο ως δημοσίευση στο ιστολόγιο For information scientists and others. Στις 23 του μηνός υπήρξαν και άλλες δημοσιεύσεις σε ιστολόγια που αντέδρασαν στη συνέντευξη (http://tuxlibrary.blogspot.com/2010/11/blog-post_23.html, http://vivliothekarios.blogspot.com/2010/11/blog-post_23.html). Η κυρία Κυριακοπούλου μόλις σήμερα, 26 Νοεμβρίου, έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στο διευθυντή του περιοδικού (δείτε εδώ την επιστολή). Γιατί χρειάστηκαν τόσες μέρες για να υπάρξει μία επίσημη αντίδραση; Αν όντως στη συνέντευξη παραποιήθηκαν τα λεγόμενά της, θα έπρεπε να είχε αντιδράσει από την πρώτη ημέρα, όπως έκαναν και οι συνάδελφοι στα ιστολόγιά τους. Άραγε αν δεν είχαν γίνει αυτές οι αρνητικές δημοσιεύσεις, η κ. Κυριακοπούλου θα έστελνε την επιστολή στο περιοδικό ή απλά θα περνούσε απαρατήρητο το θέμα; Στη συνέντευξη μπορεί να ειπώθηκαν και άλλα όπως υποστηρίζει η κ. Κυριακοπούλου, αλλά αυτά που δημοσιεύθηκαν δε μπορεί να είναι – όλα - αποκυήματα της φαντασίας του δημοσιογράφου. Σίγουρα αναφέρθηκαν – κάποια; -και το γεγονός ότι τα έχει πει αυτά η κα Κυριακοπούλου είναι σοβαρό. Όταν δίνεις συνέντευξη για να γνωστοποιήσεις το επάγγελμα σου στον κόσμο, αναφέρεσαι καθαρά στο τι ακριβώς κάνεις. Αν είσαι βιβλιοθηκονόμος αυτά τα πράγματα δεν περνάνε ούτε ως σκέψη από το μυαλό σου! Αν η βιβλιοθήκη στην οποία εργάζεσαι δεν έχει κόσμο που έρχεται επειδή το θέλει και όχι για να βρει καταφύγιο, τότε εσύ κάνεις κάτι λάθος και πρέπει να βρεις τρόπο να αυξήσεις την επισκεψιμότητα και την ποιότητα της. Αν όμως δεν θέλεις να ασχοληθείς με το επάγγελμα, δεν κάνεις καμία κίνηση...απλά κάθεσαι και "παρατηρείς από απόσταση ασφαλείας όμορφες ιστορίες...".
[Βίκυ] Μπορεί η επαγγελματική εμπειρία της κας Κυριακοπούλου να είναι μεγαλύτερη από την ηλικία μου, αλλά τέτοιες σκέψεις δεν έχουν περάσει ποτέ από το μυαλό μου. Όμως όλοι οι άνθρωποι δε σκέφτονται το ίδιο. Καθώς τα πράγματα εξελίσσονται, οι βιβλιοθηκονόμοι οφείλουν να εξελιχθούν και αυτοί, αλλιώς θα χάσουν το "τρένο" και "θα μείνουν σκονισμένοι στα ράφια με όσα βιβλία τους έχουν απομείνει".
Για να μάθει λοιπόν και ο υπόλοιπος κόσμος "τι εστί βιβλιοθηκονόμος" αξίζει να ρίξετε μια ματιά στη συνέντευξη της κας Ζαχιώτη http://ekpedeftiko.sfm.gr/professions/vivliothikarios/interview.shtml.
Ελπίζουμε τουλάχιστον να δούμε την "αληθινή συνέντευξη" και ο δημοσιογράφος να μην πέσει "θύμα" των περικοπών.
Θα θέλαμε να διαβάσουμε τα σχόλιά σας επί του θέματος. Στείλτε τα και θα τα συγκεντρώσουμε όλα σε μία ανάρτηση
Μανώλης Γαρουφάλλου
Βίκυ Χαριτοπούλου
Διαβάστε επίσης,
Την απάντηση της κας Κυριακοπούλου στις 26-11-10:
Ο Βιβλιοθηκονόμος
Προς
Διευθυντή ΒΗΜagazino
κ. Στέλιο Σοφιανό
Κύριε Διευθυντά,
Σας αποστέλλω μια επιστολή διαμαρτυρίας για τον απαξιωτικό και αυθαίρετο τρόπο(είχε υποχρέωση να μου γνωστοποιήσει το κείμενο πριν το δημοσιεύσει), σύμφωνα με τον οποίο ο Δημοσιογράφος σας κ. Δημήτρης Θεοδωρόπουλος διαχειρίστηκε το περιεχόμενο της συνέντευξης την οποία έδωσα, για το επάγγελμα του βιβλιοθηκονόμου, όπου δεν αξιοποίησε τα δεδομένα της συνέντευξης & του έντυπου υλικού που είχε, παρά διατύπωση προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις, οι οποίες δεν καμία περίπτωση δεν εκφράζουν εμένα και πολύ περισσότερο τον κλάδο τον οποίο εκπροσωπώ.
Με την θερμή παράκληση ότι δεν θα αγνοήσετε το μήνυμα μου εκφράζω την απαίτηση να επανορθώσετε, σύμφωνα και με την συνημμένη επιστολή μου, τόσο για εμένα την ίδια και για το επάγγελμα το οποίο υπηρετώ με συνέπεια επί τριάντα συναπτά έτη όσο και για ολόκληρο τον κλάδο, ο οποίος δίκαια έχει εκφράσει την έντονη δυσαρέσκεια του για τον εν λόγω δημοσίευμα.
Με τιμή, --
Χριστίνα Κυριακόπουλου
Βιβλιοθηκονόμος/Κοινωνιολόγος
Πρόεδρος ΕΕΒΕΠ
Διευθύντρια Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καλλιθέας
Ανδρομάχης 86Α 17672 Καλλιθέα
Τηλ. 2109593518-2109561322
xkyriakopoulou@gmail.com
Αθήνα, 26 Νοεμβρίου 2010
Αξιότιμε κύριε διευθυντά,
Με αφορμή το άρθρο για την παρουσίαση του επαγγέλματος του βιβλιοθηκονόμου από το δημοσιογράφο σας κ. Δημήτρη Θεοδωρόπουλο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΒΗΜagazino" την Κυριακή 21 Νοεμβρίου, θέλω να διαμαρτυρηθώ έντονα και να εκφράσω την αγανάκτησή μου, γιατί εν αγνοία μου παρουσιάστηκε ένα κείμενο που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στο επάγγελμα-λειτούργημα του βιβλιοθηκονόμου, αντίθετα το υποβιβάζει και εκθέτει όλο τον κλάδο και εμένα προσωπικά ως πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης μια που φαίνεται ότι είναι δικά μου λόγια.
Η επεξεργασία της συνέντευξής μου και η αυθαίρετη δημοσίευση του συγκεκριμένου κειμένου δείχνει καθαρά ότι ο κ. Θεοδωρόπουλος δεν έχει την ικανότητα να εκτιμήσει και να παρουσιάσει επαγγέλματα σαν αυτό του βιβλιοθηκονόμου.
Σε καμία συνέντευξη δεν ανέφερα ότι είναι «"ενοχλητικό" αλλά "λογικό"» να γίνονται απολύσεις συναδέλφων. Σε καμία συνέντευξη δεν παρουσίασα τον βιβλιοθηκάριο ως βιβλιοπόντικα, καθώς η λέξη αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται στο λεξιλόγιο μου. Σε καμία συνέντευξη δεν ανέφερα "ότι υπάρχουν μέρες που δεν επισκέπτεται κανείς αναγνώστης τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας", στην οποία εργάζομαι και η οποία είναι σημείο αναφοράς για τη βιβλιοθηκονομική κοινότητα της χώρας, με επίσημα στατιστικά στοιχεία περίπου 12.000 αναγνώστες ετησίως, παρά αναφέρθηκε στους 20 αναγνώστες που αντιπροσωπεύει την ελάχιστη προσέλευση αναγνωστών μιας μέρας με τη μικρότερη επισκεψιμότητα. Σε καμία συνέντευξη δεν τοποθέτησα τον βιβλιοθηκονόμο αποστασιοποιημένο και ως παρατηρητή από θέση ασφαλείας αντιπαραθέτοντας τον με τον κοινωνικό ρόλο της βιβλιοθήκης. Και το πιο σοβαρό σε καμία συνέντευξη δεν ανέφερα τη φράση" δεν είναι κακό να κλαπεί ένα βιβλίο" και είναι "κακό είναι να μείνει σκονισμένο για πάντα σε ένα ράφι" παραφράζοντας την ανοχή για τα απολεσθέντα βιβλία.
Αντίθετα μίλησα για τη μεγάλη ανεργία στον κλάδο, την μη πλήρωση κενών οργανικών θέσεων και την κάλυψη τους με μετατάξεις άλλων ειδικοτήτων, την έλλειψη αναπτυξιακής πολιτικής για τις βιβλιοθήκες, την έλλειψη ενός φορέα για το σχεδιασμό και την χάραξη μιας εθνικής πολιτικής βιβλιοθηκών, τη συνεχή αλλαγή στα νέα δεδομένα για το επάγγελμα του βιβλιοθηκονόμου, τις σύγχρονες τεχνολογικές τάσεις στην εποχή του διαδικτύου και του ηλεκτρονικού βιβλίου, την ανάγκη αναμόρφωσης των προγραμμάτων σπουδών καθώς και την ανάγκη ανάπτυξης δεξιοτήτων με τη συνεχή επιμόρφωσή του στο πλαίσιο της Δια βίου μάθησης, ώστε να μπορεί να χειριστεί τα νέα ηλεκτρονικά μέσα και εργαλεία. Ειδικά για τη βιβλιοθήκη στην οποία υπηρετώ αναφέρθηκα στη σημαντική συλλογή που διαθέτει, τη μεταφορά της στο νέο κτίριο, τις νέες δυνατότητες στην τοπική κοινωνία, στα τμήματα, στον εξοπλισμό, στο κέντρο πληροφόρησης, στον πολύ καλό εξοπλισμό για τα ΑΜΕΑ κλπ.
Όπως είναι αντιληπτό μετά και τα παραπάνω θα παρακαλούσα να δημοσιεύσετε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού "ΒΗΜagazino" την επιστολή μου διαμαρτυρία όπως
και την άποψη μου στο κείμενο που ακολουθεί για το ρόλο του βιβλιοθηκονόμο τον 21ο αιώνα.
Κυριακοπούλου Χριστίνα
Πρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης
Προϊσταμένη Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καλλιθέας
Ο βιβλιοθηκονόμος - επιστήμονας πληροφόρησης
Λειτουργεί - Ζει και Ζωντανεύει τη βιβλιοθήκη, το φυσικό χώρο συνάντησης ανθρώπων, τεχνολογιών πληροφόρησης και καταγραμμένων γνώσεων, διαφορετικών εποχών, τόπων, κόσμων και αντιλήψεων.
Ανιχνεύει και εντοπίζει τις ομάδες χρηστών και τις εκάστοτε ανάγκες τους για μάθηση και ψυχαγωγία, για δημιουργία και ανάπτυξη, για «ανθρώπινη διαβίωση» αλλά και επιβίωση.
Επανα-διατυπώνει το όραμα, την αποστολή και τους στόχους της βιβλιοθήκης του/της, ως ζωντανού οργανισμού που δρα και αναπτύσσεται σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, τεχνολογικό και οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό, τοπικό και παγκόσμιο, από το οποίο επηρεάζεται άμεσα αλλά ταυτόχρονα (επιμένει αιώνες τώρα) έμμεσα να επηρεάζει.
Καθορίζει τις προτεραιότητες, σύμφωνα με τα στρατηγικά σχέδια για τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και δράση της βιβλιοθήκης. Συνεκτιμά τις τρέχουσες δυνατότητες και αδυναμίες του οργανισμού του/της και σχεδιάζει με βάση τις μελλοντικές ανάγκες των χρηστών του/της τις οποίες προσπαθεί να προβλέψει.
Εξασφαλίζει την πρόσβαση στην πληροφορία όχι για λογαριασμός μιας ομοιόμορφης, ανώνυμης μάζας χρηστών, αλλά διακριτών ανθρώπων, εξατομικευμένων ζωντανών προσωπικοτήτων.
Επιτρέπει - διευκολύνει το σμίξιμο περιεχομένου και ανάγκης, βιβλίου και χρήστη, με την ανάπτυξη της συλλογής, με την οργάνωση του υλικού, στη φυσική και ηλεκτρονική μορφή του, με την εφαρμογή διεθνών βιβλιοθηκονομικών προτύπων, με τη ανάπτυξη-χρήση κατάλληλων νοητικών πληροφοριακών εργαλείων.
Προωθεί συνεργασίες για τη δικτύωση μεταξύ βιβλιοθηκών, τόσο σε περιφερειακό όσο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, με οργανισμούς της εκπαιδευτικής κοινότητας, Δημιουργεί δεσμούς και ανταλλάσσει εμπειρίες και πρακτικές, με βιβλιοθήκες ή συστήματα βιβλιοθηκών άλλων χωρών, αξιοποιώντας τις τεχνολογίες επικοινωνίας πληροφόρησης.
Ενημερώνεται συνεχώς, πρωτοπορεί στην εφαρμογή τεχνολογικών εξελίξεων, , αναπτύσσει τις, επαγγελματικές, προσωπικές και τεχνικές δεξιότητες και ικανότητες για να συνεχίσει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του επαγγέλματος,
Παραμένει εκεί συνειδητά, για να οργανώνει συνθήκες αξιοποίησης της πληροφορίας, ενός ιδιαίτερου κοινωνικού αγαθού, η αξιοποίηση του οποίου είναι απαραίτητη για την πρόοδο και την ευημερία της κοινωνίας.
Από την ιστοσελίδα της ΕΕΒΕΠ
Η επιστολή 4 από τα 9 μέλη του ΔΣ της ΕΕΒΕΠ
Προς το ΔΣ
29.11.2010
Με αφορμή τη συνέντευξη της Προέδρου στο Βήμα «το επάγγελμά μου», θέλουμε να εκφράσουμε την απογοήτευση και την πικρία μας για το ατόπημα που διεπράχθη εκ μέρους της. Η άποψη και η σκοπιά της για το επάγγελμα με τον τρόπο που παρουσιάζεται δυστυχώς δεν εκφράζουν το σύνολο των βιβλιοθηκονόμων και μόνο παραπληροφόρηση και ζημιά στον βιβλιοθηκονομικό κόσμο μπορούν να επιφέρουν.
Η συνέντευξη της προέδρου αναστέλλει τις όποιες προσπάθειες προβολής και προαγωγής του επαγγέλματος που είναι και ένας από τους σκοπούς της Ένωσης σύμφωνα με το καταστατικό της. Λυπούμαστε που βρισκόμαστε στη δεινή θέση να μιλήσουμε τόσο αυστηρά, αλλά το άρθρο αυτό, υπονομεύει τις προσπάθειες για βελτίωση της κατάστασης στις ελληνικές βιβλιοθήκες. Τη στιγμή που όλοι προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τη ζοφερή οικονομική κατάσταση που έχει πλήξει και τις βιβλιοθήκες, τις απολύσεις συναδέλφων, τη στιγμή που καθημερινά γινόμαστε αποδέκτες όλο και περισσότερων προβλημάτων από βιβλιοθηκονόμους, ο άνθρωπος που είναι στη θέση του προέδρου να τηρεί τέτοια στάση, είναι το λιγότερο απαράδεκτο. Ποιος περιμένει από τον άνθρωπο που ηγείται του Διοικητικού Συμβουλίου των βιβλιοθηκονόμων, που συμμετέχει στην επιτροπή για την εθνική πολιτική, που επιδίδει έγγραφα σχετικά στην Υπουργό παιδείας που διοργανώνει συνέδρια για τις δημοτικές βιβλιοθήκες να διατείνεται ότι η δημοτική βιβλιοθήκη είναι ένας χώρος απώλειας βιβλίων, σκόνης, καταφύγιο για εκείνους που δεν μπορούν να πάνε πουθενά αλλού και όχι χώρος πολιτισμού, γνώσης, ενημέρωσης; Ποιος περιμένει από την πρόεδρο που λαμβάνει αγωνιώδεις επιστολές συναδέλφων με αδιέξοδα προβλήματα και με την παράκληση να μην τους απογοητεύσει, να κάνει ακριβώς αυτό και μάλιστα με τον πιο έκδηλο και επιπόλαιο τρόπο; Πώς θα ξαναστείλει κάποιος επιστολή ζητώντας τη βοήθεια της ένωσης όταν ξέρει ότι γίνεται ενοχλητικός στην Πρόεδρο;
Μπορεί ίσως, αν θέλουμε να δικαιολογήσουμε τα πράγματα, να σκεφτούμε ότι ο δημοσιογράφος αυτοσχεδίασε (πράγμα που από μόνο του δεν ευσταθεί τη στιγμή που δεν θα μπορούσε να έχει αυτοσχεδιάσει χωρίς να βασιστεί προηγουμένως στα λεγόμενα της προέδρου), αλλά σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να έχει ήδη υπάρξει άμεση διάψευση, τόσο στα μπλογκ που γράφουν όλη την εβδομάδα, όσο και στην ίδια την εφημερίδα με κοινοποίηση στον βιβλιοθηκονομικό κόσμο.
Η κυρία Κυριακοπούλου δεν μπορεί να πείσει για την παραποίηση των λόγων της, γιατί χρειάστηκε μία εβδομάδα πανελλαδικής κατακραυγής έως ότου διαμορφώσει τόσο την απάντηση προς το Βήμα, με την υποτιθέμενη «παραποιημένη» συνέντευξή της στο δημοσιογράφο, όσο και τις "προτάσεις" της ΕΕΒΕΠ για τις δημοτικές βιβλιοθήκες.
Αν πράγματι αυτά τα κείμενα υπήρχαν, θα είχαν κοινοποιηθεί 3 και 4 φορές κάθε μέρα, όπως έχει γίνει για άλλα θέματα στο παρελθόν. Παρόλο που και αυτές ακόμη οι προτάσεις είναι συζητήσιμες, μακάρι να προϋπήρχαν. Για παράδειγμα, τι σημαίνει η πρόταση: «Εξασφάλιση τουλάχιστον μιας Δημοτικής Βιβλιοθήκης για κάθε δήμο Καλλικράτη»; Να κλείσουν οι βιβλιοθήκες σε όσους δήμους συνενώνονται και να παραμείνει μία; Θα είμαστε ικανοποιημένοι, σαν κλάδος, με αυτήν την έκβαση;
Είμαστε ελεύθεροι να σκεφτόμαστε και να λέμε ό,τι θέλουμε, αλλά όταν έχουμε θεσμικό ρόλο, έχουμε μεγάλη ευθύνη για τα λεγόμενά μας γιατί μοιραίως εκφράζουν ένα σύνολο ανθρώπων και όχι ένα άτομο, άρα επηρεάζουν. Ένας ηγέτης βάζει στην άκρη τον εαυτό του, δεν επιζητά τα εύσημα, δεν δυναμιτίζει τις προσπάθειες του συνόλου, εκπροσωπεί τους πολλούς και όχι τον ένα, τον αρχηγό. Αν είσαι ηγέτης φύσει και θέσει, αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεών σου με ακεραιότητα και δεν χρεώνεις στους άλλους τα αρνητικά τους αποτελέσματα. Ό,τι δηλαδή ακριβώς δεν έκανε η κυρία Κυριακοπούλου!
Έχουμε την τιμή και την τύχη να κάνουμε ένα επάγγελμα που πολλοί θα ζήλευαν και είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων νιώθει περηφάνια που το εξασκεί. Πως γίνεται η πρόεδρος του συλλόγου μας, που εμφανώς συρρικνώνεται όλο και περισσότερο - γιατί άραγε?- να λέει ευθαρσώς ότι είχε στρεβλή εικόνα για το αντικείμενο όταν πέρασε στη σχολή αλλά αυτή η εικόνα άλλαξε, αργότερα, αν και δεν πληροφορεί τους αναγνώστες του άρθρου πώς έγινε αυτή η αλλαγή. Κοντολογίς συμπεραίνουμε ότι δεν το εκτιμά όσο θα έπρεπε. Αυτό βέβαια φαίνεται και από την επισκεψιμότητα του κοινού στη βιβλιοθήκη την οποία διευθύνει!
Έλεγαν οι πρόγονοί μας: εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί η γλώσσα! Αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις αργά ή γρήγορα τα λεγόμενά σου θα το αποδείξουν!
Αλλά εμείς δεν θα απολογηθούμε για κανένα συνάδελφο, αλλά θα διακηρύξουμε απερίφραστα την ικανοποίησή μας που ασκούμε αυτό το επάγγελμα, υπερασπιζόμαστε όλους όσους αγωνίζονται στις βιβλιοθήκες τους και έξω από αυτές για το επάγγελμα και τις βιβλιοθήκες και προσπαθούν να προσελκύουν νέο προσωπικό.
Τα προμηνύματα για το επάγγελμά μας είναι ζοφερά και η πρόεδρος θα πρέπει να γνωρίζει ότι έχει αναλάβει μεγάλη ευθύνη συμμετέχοντας στο Γενικό Συμβούλιο βιβλιοθηκών και παρουσιάζοντας την εικόνα του βιβλιοθηκονομικού κόσμου. Κείμενα σε μορφή συνθημάτων, σαν αυτά της εθνικής πολιτικής που κατατέθηκαν μειώνουν το επάγγελμα και την Ένωση. Η απάντηση απαξίωσης ήρθε και από την ολομέλεια των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών, όταν ζητήθηκε να υιοθετηθεί η πρόταση αυτή και να αποτελέσει ψήφισμα του συνεδρίου.
Η κατάσταση αυτή, της συνέντευξης και του περιεχομένου της, δεν ήρθε τυχαία, αλλά είναι το αποτέλεσμα μιας διαρκούς πρακτικής, εδώ και τρία χρόνια, που το Προεδρείο της Ένωσης χρησιμοποιεί το ΔΣ μόνο για να ανακοινώσει τα πεπραγμένα του. Στη τελευταία θητεία μάλιστα, το Προεδρείο του ΔΣ έχει κάνει αυτή την πρακτική σύστημα. Όταν ζητάμε τα κείμενα που, λέει ότι, έχει δημιουργήσει με τις επιτροπές της Ένωσης, αρνείται να τα καταθέσει και καθορίζει τις πολιτικές και τις στρατηγικές της Ένωσης με άγνωστο τρόπο και χωρίς να εξηγεί γιατί τα 5 μέλη του ΔΣ δεν ζητούν τη γνώμη των άλλων 4, για κανένα θέμα.
Μια οριακή πλειοψηφία προσπαθεί να ρυθμίσει τα θέματα του κλάδου, αλλά, εκ του αποτελέσματος, έχει αποδειχθεί ότι δεν το επιτυγχάνει. Η ίδια μέθοδος ακολουθήθηκε και στην περίπτωση του Γενικού Συμβουλίου. Το ΔΣ ενημερώθηκε για τη συμμετοχή της Προέδρου και του Αντιπροέδρου σε αυτό, μετά την συνεδρίαση του και την κατάθεση των «προτάσεων της ΕΕΒΕΠ». Ακόμη δε, δεν έχει εξηγηθεί γιατί το Υπουργείο επέλεξε δύο μέλη του ΔΣ από το ίδιο ψηφοδέλτιο να εκπροσωπούν τον κλάδο και δεν επέλεξε δύο διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν στο ΔΣ;
Αν το ΔΣ είχε επεξεργαστεί και υιοθετήσει μια πρόταση πολιτικής η κυρία Κυριακοπούλου θα είχε αυτήν την πολιτική να υπερασπιστεί και να προβάλει. Το ότι αρκέστηκε στις προσωπικές της απόψεις αποδεικνύει την ανυπαρξία πολιτικής βιβλιοθηκών εκ μέρους της Ένωσης.
Στη σημερινή σοβαρή και επικίνδυνη για τις βιβλιοθήκες συγκυρία, δεν έχει καμιά αξία να πειστεί το ΔΣ για τις προθέσεις της, αλλά το σύνολο των επαγγελματιών. Κι αυτό, υπάρχει ένας τρόπος για να το πετύχει η κυρία Κυριακοπούλου. Να διαψεύσει το άρθρο με επιστολή δημοσιευμένη στο Βήμα. Και σε περίπτωση άρνησης της δημοσίευσης, θα πρέπει η επιστολή να σταλεί ως πληρωμένη καταχώρηση, πράγμα που δεν μπορούν να αρνηθούν. Και για την υπεράσπιση των βιβλιοθηκονομικών πραγμάτων, τόσο στο πανελλήνιο όσο και στους φορείς, θα πρέπει άμεσα να κοινοποιηθούν τα κείμενα των επιτροπών των εθνικών και άλλων πολιτικών στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ώστε μαζί με τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου της Ένωσης να συντάξουν τις πολιτικές της Ένωσης και να τις ψηφίσουν και να τις προβάλλουν παντού.
Μόνο έτσι θα βρούμε συμμάχους ως κλάδος και θα βελτιώσουμε την επαγγελματική και κοινωνική θέση μας.
Τα μέλη του ΔΣ
Αγγελική Ανδρικοπούλου
Ρέα Γαϊτάνου
Ανθή Κατσιρίκου
Ηρακλής Πίττας
Και
Μαρία Κωνσταντοπούλου, μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου